Tekst en beeld: Joke van der Zee
Heemstede – “Hee, wat leuk, hoe is het met jóu? Kom even zitten, dan praten we bij.” Zomaar een begin van een gesprekje tussen de schilderijen, opgemerkt tijdens de tweede Kunstlijndag, zondag 3 november. En dat is ook Kunstlijn, een evenement dat zo laagdrempelig is dat je gezellig bijpraat met de kunstenaar, waarna je samen het werk bekijkt. Het kan ook anders; sommigen gaan helemaal op in de getoonde kunstwerken en horen of zien dan even niets anders. Kunst bekijken wordt nu eenmaal verschillend beleefd. Daar kun je boeken over vol schrijven. Wil de een graag bevestiging van zijn gedachten over iets dat hij ontwaart op een geschilderd doek, ‘Ik zie er een jonge vrouw in’, de ander is daar juist niet mee bezig, die laaft zich voor een paar minuten aan de sfeer dat het beeld in zijn algemeenheid oproept. Feit is wel dat kunstliefhebbers, maar ook de gewone kunstkijkers, zich graag laten verrassen. En dat nu kon heel goed tijdens het afgelopen weekend waarin Kunstlijn 2024 werd gehouden.
In Heemstede deed ‘de Luifel’, tijdelijk omgedoopt tot kunstcentrum voor jong en oud, heel goede zaken. Dat kwam mede door de speciale aandacht die de organisatie voor kinderen in het programma had verwerkt. Zo was er een kleine puzzeltocht uitgezet die de jeugd langs allerlei kunstuitingen voerde in de Luifel, op deze manier kwamen zij echt in aanraking met het werk van de kunstenaar. Letterlijk, want de kunstenaar die zich beide dagen bij haar of zijn gemaakt werk ophield, kon zo mooi vertellen over het gebruik van kleur of materiaal, maar meer nog wat kunst en creativiteit op persoonlijk vlak betekenen. Zo leer je op jonge leeftijd net even anders naar kunst te kijken.
In de Luifel was er veel opmerkelijks te zien, kunst om je te verwonderen zoals kopjes van klei, prachtige glaskunst, verfdoeken waaruit een serene rust van uitgaat, grillige voorstellingen die je even van je apropos brachten en fotowerk om van te watertanden. Andermans creativiteit laat je in gesprek gaan, met jezelf als toeschouwer, maar natuurlijk ook met de kunstenaar. Kinderen kunnen dat geweldig goed met een eerlijkheid die vertederend is. “Wat een eng kopje vind ik dat!” Een uitspraak van een kind die de kunst niet veroordeelt maar het denken wel bevordert. “Het is iemand die verdrietig is”, is de uitleg van de kunstenaar. Op deze leeftijd is een toelichting op iets dat je niet goed kunt plaatsen vertroostend. Op latere leeftijd mag kunst wel doen schrikken, je van je apropos brengen, consternatie oproepen. Dit was dan ook het thema van dit jaar, ‘Verwarring’.
Het was geen straf zaterdag en zondag om in een heerlijk zonnetje de verschillende locaties van Kunstlijn per fiets of wandelend te bezoeken. Op de Voorweg, Hageveld, Blekersvaart, Kerklaan openden kunstenaars ook de deuren van hun ateliers. En ook hier namen nieuwsgierigen naar kunst, de kunstenaars en een gemoedelijk gesprekje met hen graag even een kijkje.